Coaching wielokulturowych zespołów wirtualnych

Mark Forman / stock.xchng

Nie zdajemy sobie sprawy z tego, ile osób na całym świecie
kontaktuje się ze sobą w jednej chwili. Skutkiem takich relacji są
różnice kulturowe i poglądowe, co może być pomocne w zarządzaniu
przedsiębiorstwem.

Podsumowanie

Coaching
zespołów wirtualnych jest tematem bardzo ciekawym i ekscytującym, to
jednak dość nowym i jeszcze niezbyt dokładnie zbadanym. Choć narodził
się w organizacjach amerykańskich, to dorastał na Dalekim Wschodzie.
Stąd obecnie największe zainteresowanie badaczy tego tematu skupia się
wokół Malezji, Chin, Indii i Australii. Zespoły wirtualne przekraczając
bariery granic, czasu i języka są także obecne w Polsce, głównie w
wielokulturowych organizacjach High-Tech, firmach doradczych,
informatycznych oraz organizacjach pozarządowych stwarzając okazję do
praktyki dla polskich coachów oraz wdzięczne pole do dalszych prac dla
naukowych zespołów badawczych.

Streszczenie

Artykuł
prezentuje tematykę dotyczącą funkcjonowania zespołów wirtualnych w
kontekście specyficznej interwencji coachingowej podejmowanej w celu
zwiększenia efektywności takiego zespołu. Na początku została
przedstawiona charakterystyka zespołu wirtualnego, jako nowego trendu w
rozwoju pracy zespołowej oraz jego odmiana – wirtualny zespół
wielokulturowy. Następnie zostały przedstawione korzyści wynikające z
pracy takiego zespołu oraz wyzwania przed którymi stoi, co jest
zazwyczaj punktem wyjścia do zastosowania interwencji coachingowej.
Kolejno, zostały omówione także rodzaje coachingu stosowanego w obszarze
zespołów wirtualnych oraz prawa rządzące zespołem, tj. dynamiki
zachowania się w grupie oraz układu hierarchicznego w organizacji. Na
końcu został przedstawiony przykład pełnej interwencji coachingowej w
wielokulturowym zespole wirtualnym.

Bibliografia:

1. Acs
   Z. J., Preston L., Small and Medium-Sized Enterprises, Technology and
   Globalization: Introduction to a Special Issue on Small and Medium-Sized
   Enterprises in the Global Economy. Small Business Economics, 1997, nr
   9, s. 1-6.
2. Bal J., Teo P.K., Implementing virtual teamworking.
   Part 1: a literature review of best practice. Logistics Information
   Management, 2000, nr 13, s. 346 - 352.
3. Cascio W.F., Managing a virtual workplace. The Academy of Management Executive, 2000, nr 14, s. 81-90.
4. Czarkowska L.D., Ocean wartości. Coaching, 2000, nr 3, s. 2-5.
5. Chudoba
   K. M., Wynn E., Lu M., Beth M., How virtual are we? Measuring
   virtuality and understanding its impact in a global organization.
   Information Systems Journal, 2005, nr 15, s. 279-306.
6. Ebrahim
   N.A., Shamsuddin A., Taha Z., Virtual Teams: a Literature Review,
   Australian Journal of Basic and Applied Science, 2009, nr 3(3), s.
   2653-2669.
7. Hertel G.T., Geister S., Konradt U., Managing
   virtual teams: A review of current empirical research. Human Resource
   Management Review, 2005, nr 15, s. 69-95.
8. Jarvenpaa, S.L., Leidner D.E., Communication and Trust in Global Virtual Teams. Organization Science, 1999, nr 10, s. 791-815.
9. Johnson, P., Heimann V., O’Neill K., The “wonderland” of virtual teams. Journal of Workplace Learning, 2001, nr 13, s. 24-30.
10. Kirkman,
    B.L., Gibson C. B., Shapiro D.L., “Exporting” teams enhancing the
    implementation and effectiveness of work teams in global affiliates,
    Organizational Dynamics, 2001, nr 30, s.12-29.
11. Kirkman, B.L.,
    Rosen B., Gibson C.B, Tesluk P.E., Mcpherson S.O., Five challenges to
    virtual team success: lessons from Sabre Inc., Academy of Management
    Executive, 2002, nr 16, s. 67-79.
12. Leenders, R., Engelen J.,
    Kratzer J., Virtuality, communication, and new product team creativity: a
    social network perspective. Journal of Engineering and Technology
    Management, 2003, nr 20, s. 69-92.
13. Lipnack & Stamps’s (2000) Virtual Teams, www.virtualteams.com, odczyt z dnia 1.09.2010.
14. May
    A., Carter C., A case study of virtual team working in the European
    automotive industry. International Journal of Industrial Ergonomics,
    2001, nr 27, s. 171-186.
15. Passmore J., Low H., Cross-cultural and Diversity Coaching [w:] Diversity in Coaching, red. J. Passmore, Kogan Page, 2009.
16. Rice
    D.J., Davids B.D., Improving the Effectiveness of Virtual Teams by
    Adapting Team Processes . Computer Supported Cooperative Work, 2007, nr
    16, s. 567-594.
17. Staples D.S., Zhao L., The Effects of Cultural
    Diversity in Virtual Teams Versus Face-to-Face Teams . Group Decision
    and Negotiation, 2006, nr 15, s. 389-406.
18. Zenun, M., Loureiro G., Araujo C., The Effects of Teams’ Co-location on Project Performance [w:] Loureiro G., Curran, Complex Systems Concurrent Engineering-Collaboration, Technology Innovation and Sustainability, Springer, London 2007.
19. Zeus P., Skiffington S., Coaching at work, The Mc Graw-Hill Companies, Australia 2007.

Coaching wielokulturowych zespołów wirtualnych - Strona Główna w nf.pl